It’s been a month since the IFC 2018 has ended. The danger is always to return to ‘business as usual’. However, more than ever this year indicated the start of a new era. Fundraising will Read more…
Managing one culture is tricky enough but what about when two or more organisations want to work together to achieve a shared outcome? How can they ensure their cultures work together for the benefit of Read more…
What is interesting about a country where the giving culture is still developing? A country with thousands of non-profits, many of them volunteer-based and some other trying to figure out the basics of fundraising? At Read more…
There was once a piano in the centre of the bar in the hotel where we gathered to share fundraising stories. As the night wore on, the crowd sang with gusto as the lone player Read more…
I’m lucky enough to work in an organisation (and a management team) where fundraising is seen as an essential aspect of our daily work and our shared responsibility as leaders – to serve more children Read more…
Nederlanders zijn over het algemeen calvinistisch ingesteld en slaan zichzelf niet op de borst bij goed gedrag. Sterker, wij Nederlanders keuren borstklopperij vaak af. Zo werkt dat ook in fondsenwervingsland: het is deze ingetogen inslag die bepaalt dat je niet hoort te praten over je steun aan goede doelen, zeker niet als deze steun significant is. De motivatie hoort filantropie te zijn, niet het verbeteren van je eigen gemoedstoestand. Of nog slechter: anderen laten zien hoe goed je wel niet bent. Wanneer deze ongeschreven regel wordt overtreden, staat een deel van de bevolking nee te schudden.
Zo werkt dit bij particuliere Major Donors die hun steun publiekelijk maken, bij bekende Nederlanders die zich openlijk verbinden aan een goed doel, maar dit werkt vooral zo bij bedrijven die extern communiceren over hun steun aan een goed doel. En dit vind ik niet altijd eerlijk.
OK, so you’ve done your strategic speed-dating (also known as ‘a pitch’), and it’s time to get on with some proper work.
All being well, you’ve genuinely will fallen in love with an agency. Your agency. All being well they will be making you feel that they only have eyes for you. Even so, before getting into bed you may want some form of pre-nuptial agreement. It’s not vital. It’s not always necessary. But it’s generally a good thing to know what you both expect from the relationship. So whether it is a formal contract or a simple exchange of do’s and don’ts, you may want to specify:
They may sound like passion-killers, but, hell, let’s hope this isn’t a one-night stand.
Relationships, eh, who’d have ‘em!? We talk about them a lot in fundraising don’t we?
So today I want to give a tender caress to those relationships we probably don’t focus on enough, namely those between clients and their agencies (and vice versa).
Some of the highly embarrassing clipart I used many years ago when addressing this topic
In doing so I’d like to tip my hat to the tweets and blogs of Gill McLellan (@gillmcl) and Alison McCants (@alisonmccants). Apart from giving wise words, they prompted me to dust down a training course I used to run on this topic. Apart from some embarrassing clipart, I found some advice that I think still holds true today despite a much-changed agency world from when I devised the training more than 15 years ago.
By changed agency world, I mean massively fragmented. It used to be that fundraising clients made do with one agency. This tended to be a direct marketing agency, most of which eventually described themselves as ‘integrated’ (meaning: ‘Please let us do everything for you! We don’t know how to do everything but I’m sure we can rope in someone who does!’).
Als ik terug denk aan de dag waarop mijn baan als fondsenwerver ook mijn passie en missie werd dan weet ik dat nog goed. Ik ging op mijn eerste dienstreis: India. Met privé voldoende vlieg- en verblijfsuren in het Verre Oosten op zak verheugde ik me op deze trip. De geur, de mensen, de drukte, de warmte, alles aan het Verre Oosten boeide me.
Uiteraard besefte ik me dat dit een heel andere ervaring zou gaan worden, ik was immers aan het werk. In een tijdsbestek van maar liefst 5 dagen moest ik alle verhalen en beelden voor onze “Zeg NEE tegen kinderarbeid” campagne zoeken en vastleggen. Een uitdaging.
En toen stond ik opeens nog geen 24 uur na mijn vertrek uit Den Haag op mijn slippers in een sloppenwijk. Ik probeer te begrijpen wat mijn Indiase vriend Ravi allemaal tegen me zegt maar ik moet de aanblik van deze armoede en de geur even verwerken. Ik weet de professionele modus gelukkig snel weer te vinden. Ik vraag, interview en fotografeer. De 5 dagen vliegen om, het verzamelde materiaal is top. Daar kan ik mee naar huis, daar kan ik fondsen mee werven.
Bij veel goede doelen is het besef gekomen dat bedrijven een cruciale rol spelen bij het creëren van een betere wereld. Maar voor veel goede doelen is het bedrijfsleven een grote, wat bedreigende onbekende. Een beetje zoals Monty Python’s Merchant Banker.
Het goede nieuws is dat het bedrijfsleven meer en meer open staat voor samenwerking met goede doelen. Dit bleek uit de instemmende reacties naar aanleiding van mijn presentatie onlangs tijdens een bijeenkomst van het TopMarketeersNetwork.
De vraag tijdens de bijeenkomst was: hoe moeten bedrijven en goede doelen met elkaar omgaan om echt impact te hebben? En de vraag die goede doelen zichzelf hierbij mogen en stellen: hoe kunnen we onze missie dichterbij brengen en tegelijk onze (financiële) doelen bereiken door samen te werken met het bedrijfsleven? (more…)
In de 8 jaar dat ik fondsenwerver ben, is het vak er alleen maar leuker op geworden. Maar niet makkelijker. Ik vertel niks nieuws als ik zeg dat (hoewel onze inkomsten groeien) het aantal cheques dat wij in ontvangst mogen nemen met de boodschap “doe er wat goeds mee”, terugloopt. De donateur wil steeds meer betrokken zijn bij de besteding van zijn geld. (En terecht.)
Zeker bedrijven verwachten in toenemende mate een maatwerkoplossing die aansluit bij hun merk en bedrijfsdoelen. Uit een onderzoek dat wij vorig jaar bij SOS Kinderdorpen deden onder 16 multinationals, bleek duidelijk dat bedrijven steeds (pro)actiever worden in het inzetten van hun kerncompetenties voor een betere wereld. Hierbij is groeiende aandacht voor het creëren van een business win en het betrekken van de medewerkers.
Deze trends bieden ons fondsenwervers naast grote kansen ook veel uitdagingen. (more…)
In the eight years that I’m a fundraiser, the profession has become a lot more fun. But not easier. I don’t tell anything new when I say that (although our revenues grow) the number of checks we receive with the message “go ahead, do something good” decline. The supporter increasingly wants to be more involved in the spending of his donation. (And rightly so.)
Certainly companies increasingly expect a tailored solution that matches their brand and business objectives. A study we did last year at SOS Children’s Villages Netherlands among 16 multinationals, made it clear that companies are being more (pro) active in using their core competencies for a better world. Attached is a growing interest in creating a business win and involvement of the employees.
Besides great opportunities, these trends offer our fundraisers also many challenges. (more…)
