fbpx

Hoe is het allemaal zover gekomen?

Als kind ga je door een aantal zeer herkenbare levensfases. Nadat het ruim een jaar draaide om eten en slapen schijn je te kunnen praten en van dat spreekrecht wil je dan ook gebruik maken! Zo is er de leeftijd 2, daar hoort bij: ik ben 2 en ik zeg nee. De eerste bewuste tekenen van recalcitrantie. Blijkbaar hebben we dan al in de gaten dat we ons alles niet meer hoeven laten welgevallen en dus zeggen we om de haverklap nee. Bij sommigen gaat deze fase gewoon weer voorbij, bij anderen ebt hij nog wat langer na.

Ietsje later in ons leven, laten we zeggen vanaf een jaar of 7 komen we in de “waarom dan-fase”. We willen alles beredeneert zien. Niets is zomaar meer wat er gezegd wordt. Volwassenen verkopen ons geen knollen meer voor citroenen, we willen het naadje van de kous weten. We zijn duidelijk op zoek naar kennis en ontwikkelen ons. Ook die fase gaat voor de meesten van ons weer voorbij als de vroege puberteit aanbreekt en de hormonen de overhand nemen. Bij mij is deze fase nooit over gegaan. Ik zit er nog in. (more…)

Fundraising is bad for your image

It all started so enthousiastic. Our management wrote us an assignement that said:

Go out there and explore our possibillities to raise single payments for cordaid Mensen in Nood from new groups of donors through the internet. Be innovative and different. It’s a pilotproject, so be aware of the learning aspect!

Streetview Southern Sudan

Streetview Southern Sudan

And that we did! We learned. We learned a lot and than again the whole project left me with a little hangover. A hangover called Fundraising and Image. A hangover from dealing with your management in case of small or bigger crisis.

(more…)

Missie en passie

Als ik terug denk aan de dag waarop mijn baan als fondsenwerver ook mijn passie en missie werd dan weet ik dat nog goed. Ik ging op mijn eerste dienstreis: India. Met privé voldoende vlieg- en verblijfsuren in het Verre Oosten op zak verheugde ik me op deze trip. De geur, de mensen, de drukte, de warmte, alles aan het Verre Oosten boeide me.

Uiteraard besefte ik me dat dit een heel andere ervaring zou gaan worden, ik was immers aan het werk. In een tijdsbestek van maar liefst 5 dagen moest ik alle verhalen en beelden voor onze “Zeg NEE tegen kinderarbeid” campagne zoeken en vastleggen. Een uitdaging.

En toen stond ik opeens nog geen  24 uur na mijn vertrek uit Den Haag op mijn slippers in een sloppenwijk. Ik probeer te begrijpen wat mijn Indiase vriend Ravi allemaal tegen me zegt maar ik moet de aanblik van deze armoede en de geur even verwerken. Ik weet de professionele modus gelukkig snel weer te vinden. Ik vraag, interview en fotografeer. De 5 dagen vliegen om, het verzamelde materiaal is top. Daar kan ik mee naar huis, daar kan ik fondsen mee werven.

(more…)